مواد غذایی و راهکارهایی که باعث چاقی موضعی صورت می شوند
مشکل سیاهی زانو و سرآرنجهاست، مشکلی رایج که بسیاری از خانمها را آزار میدهد تا جایی که حتی در خانه خودشان یا در میان زنهای دیگر نمیتوانند لباسهای دلخواهشان را بپوشند چراکه سیاهیهای زانو و آرنج بیش از هر چیز جلب توجه کرده و به زیبایی زنانه آنها خدشه وارد میکند.
در اینجا سعی کردهایم از جنبههای مختلف این مشکل را بررسی کنیم یعنی اول در مورد علل آن صحبت کنیم و بعد راهحل پزشکی و غیرپزشکی متفاوتی را برای بهبود این حالت ارائه دهیم، البته مسلم است که اگر به پزشک مراجعه کنید راهحلهایی متناسب با نوع پوست شما ارائه خواهد داد.
کدام لیزر به رفع تیرگی کمک میکند؟
استفاده از لیزر در درمان تیرگی پوست باید بسیار با احتیاط انجام شود؛ تنها لیزری که بدون عارضه میتواند پوست را روشن کند لیزرکیوسویچ N-dyag است. با این لیزر طی 20-7 روز تیرگیها از بین میروند، البته با توجه به میزان تیرگى زمانهای متفاوتی برای از بین بردن سیاهیها لازم است، یعنی هر چه تیرگى بیشتر باشد تکرار لیزر و زمان بیشتری میخواهد.
چرا آرنج و زانو سیاه میشوند
رعایت نکردن بهداشت: عدم رعایت بهداشت و تجمع سلولهای مرده در نواحی آرنج و زانو میتواند یکی از علل تیرگی پوست این ناحیه مخصوصا در کودکان باشد.
اصطکاک مداوم: آرنج و زانو نواحیای هستند که بیشتر درمعرض تماس با محیط و اصطکاک با البسه، مبل، فرش، میز و… قرار میگیرند و این آسیبهای مکرر ومداوم سبب افزایش ضخامت پوست در این نواحی و تیره شدن آنها میشود.
سر زانو نشستن و لم دادن روی آرنج: فشار و اصطکاک ناشی از این حرکات باعث افزایش ضخامت و تیرگی زانو و آرنج میشود.
تماس زیاد با نور آفتاب: کسانی که تماس زیادی با نور آفتاب دارند و این نواحی در معرض آفتاب قرار گیرد بهدلیل تولید ملانین بیشتر پوست ظاهری تیره بهخود میگیرد.
خشکی پوست: خشکی باعث میشود که پوست استعداد بیشتری برای تیره شدن داشته باشد. پوست زانو و آرنج غدد سباسه (چربی) کمتری نسبت به سایر قسمتهای بدن دارد بنابراین بیشتر احتمال خشک شدن دارد.
بعضی بیماریها: از جمله سندرم آدیسون، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCO) و تغییرات هورمونی که در بارداری رخ میدهد از علل تیرگی پوست این نواحی است.
با کمک پزشکان
اگر بخواهید در زمان کوتاهی زانوها و سر آرنجها را سفید کنید، میتوانید از پزشکتان بخواهید برایتان میکرودرم ابریژن انجام دهد که یک پیلینگ فیزیکی است. همچنین پیلینگهای شیمیایی با TCA یا اسید گیلیکولیک که در مطب پزشک انجام میشود هم به روشنتر شدن پوست کمک میکند و سبب افزایش جذب و نفوذ داروهای روشنکننده میشود. روش دیگری هم به نام میکروپوریشن وجود دارد که در آن داروهای ضدلک از طریق کانالهای الکتریکی که با دستگاه میکروپوریشن ایجاد میشود وارد عمق پوست میشوند و اثر خود را اعمال میکنند. در صورتی که به هر دلیلی از این شیوهها نتیجه نگرفتید یا نتوانستید تهیه کنید، بهتر است روشهای خانگی و استفاده از ترکیبات طبیعی را امتحان کنید.
اگر برای سفید شدن عجله ندارید
اگر پوست حساسی دارید و فعلا عجله زیادی برای سفید شدن پوستتان ندارید پیشنهاد میکنیم سراغ کرمهای روشن کننده حاوی هیدروکینیون بروید که میتوانند به روشن شدن پوست کمک کنند. (اگرچه ممکن است حدود 3 ماه طول بکشد تا اثر کنند). البته یادتان باشد که مصرف نادرست و طولانی این دارو میتواند تغییر رنگ غیریکنواخت در پوست ایجاد کند و به همین دلیل بعضی از پزشکان این دارو را با دیگر داروها مانند ترتینوئین، اسید آزالالیک یا اسید کوژیک ترکیب میکنند تا نتایج بهتری ایجاد کنند.
7 نوع کرم موثر برای رفع تیرگی زانو
1. کرمهای حاوی AHA و اسید سالیسیلیک: این ترکیبات در کرمهای چرب اگر ساخته شوند کمک خوبی به روشنتر شدن پوست میکند.
2. کــرمهای کراتولیتیک: این کرمها لایه شاخی را نازک و از ضخیمشدن و تیرگی پوست این ناحیه پیشگیری میکنند.
3. کرمهای حاوی اوره 5 تا 10 درصد: با نفوذ در لایههای عمیق پوست، آن را نرم کرده و پوستهریزی را آسان میکند.
4. کــرمها یا ژلهـای روشنکننده: این محصولات از عناصری مانند اسید لاکتیک، عصاره شیرینبیان، اسید کوجیک، عصاره آلفا آربوتین، پودر امبلیکا، کره درخت روغن قلم، روغن گل پامچال و عصاره گریپ فروت ساخته شدهاند که میتوانند زانوهای شما را در 2 تا 3 هفته روشن کنند.
5. کرمهای اسکراب یا ساینده: این کرمها برای برداشتن پوستهای مرده مناسب هستند البته باید یادتان باشد که نباید سایش شدید و روزانه باشد چون باعث میشود پوست آسیب ببیند وحتی امکان دارد تیرهتر شود.
6. کرمهای استروئیدی ملایم: در مواقعی که دلیل خشکی و پوستهریزی اگزماست، اما بهتر است در این شرایط به پزشک مراجعه کنید.
7. کرمهای مرطوبکننده: بعد از سایش موضع و حمام کردن حتما روی موضع مورد نظر را کرممرطوبکننده بمالید، شبها قبل از خواب هم استفاده کنید؛ یادتان باشد که بعد از درمان هم برای جلوگیری از تیرگی مجدد استفاده از مرطوب کننده الزامی است.
منبع:مجله سیب سبز
«صورتت جوش میزند؟ خواهرزاده زنعموی مادرشوهر من هم مثل تو صورتش پر از جوش بود. بعد از کلی دارو و درمان آخرسر هم دکتر به او روآکوتان داد؛ صورتش شده عین آینه. برو به همین دکتر محلتان بگو برایت بنویسد. نمیخواهد خودت را معطل این دارو وآن دارو کنی. از اول برو خانه آخر!» این روزها همه روآکوتان مصرف میکنند؛ شما چطور؟!
در محافل زنانه، آرایشگاهها و استخرها خانمها به یکدیگر توصیه میکنند که برای جوش صورتشان از روآکوتان استفاده کنند. از آنجا که این دارو، یک داروی تخصصی است و داروخانهها فقط با نسخه پزشک آن را ارائه میدهند،گویا برخی از پزشکان به درخواست افراد برایشان روآکوتان مینویسند اما واقعیت این است که روآکوتان داروی پرعارضه و خطرناکی است که حتی توسط متخصصان پوست هم با احتیاط تجویز میشود و در طول دوره درمان هم عارضههای زیادی از خود برجای میگذارد. دکتر ابراهیم سعادت، پزشک داروساز و دکتر مهرداد خاشیناصری، متخصص داخلی، پوست و زیبایی درباره بایدها و نبایدهای این دارو میگویند.
گرگی در لباس میش
میترا یکی از مصرفکنندگان جوان روآکوتان است که این دارو را به توصیه یکی از دوستانش تهیه کرده. او میگوید:« جوشهای صورتم واقعا کلافهام کرده بودند.داروهای پزشک هم اثری نداشتند. دوستم روآکوتان مصرف کرده بود و مرا پیش دکتری برد که برایم این دارو را نوشت. الان نزدیک یک سال است که روآکوتان میخورم و جوشهای صورتم رفع شده است اما معدهام حسابی درب و داغان شده و حتی وقتی آب میخورم تهوع میگیرم!»
خدا نکند دارویی در نظر مردم مقبول بیفتد. دیگر حکم معجزه پیدا میکند و هر پزشکی که آن را تجویز کند معجزهگر است. روآکوتان هم مدتی است به زمره دوستداشتنیها پیوسته؛ دریغ از اینکه مصرفکنندههای آن اطلاعات کافی نسبت به این دارو داشته باشند.
ایزوترتینوئین با نام تجاری روآکوتان یا آکوتان در بازار دارویی شناخته میشود.
دارویی خوراکی برای درمان آکنههای شدید و مقاوم به درمان اما متاسفانه اثرات آن بسیار زیاد و خطرناک است؛ به همین دلیل باید زیر نظر و با تجویز پزشک متخصص متبحر مصرف شود.
برخی داروها باید دُز بالایی از آن و یا به مدت طولانی مصرف شوند تا عوارض جانبی داشته باشند اما روآکوتان به حدی خطرناک است که با مصرف کم، عوارض بزرگ دارد و در نهایت پیشنهاد میشود بیشتر از 20 میلیگرم در روز آن هم با احتیاط کامل مصرف نشود. همچنین دوره درمان این دارو شش ماه است؛ بنابراین با عوارض آن روبهرو خواهیم شد. از طرفی مصرف همزمان این دارو با داروهای دیگر میتواند باعث ایجاد عوارض دیگری شود؛ به عنوان مثال داروی تتراسایکلین عوارض خطرناک روآکوتان را تشدید میکند و این دو نباید همزمان با هم مصرف شوند و یا ممکن است فردی داروهای کورتوندار را با تجویز پزشکی دیگر مصرف کند که این نیز تداخلات زیادی با روآکوتان دارد. برای جلوگیری از تداخلات دارویی قبل از مصرف روآکوتان پزشک داروخانه را از همه داروهایی که مصرف میکنید مطلع سازید.
ردپای عمیق روآکوتان
داروهای پرعارضه باید با احتیاط و حساسیت بالا تجویز شوند. پیش از تجویز روآکوتان پزشک متخصص باید به این موارد توجه کند:
ابتدا از بیمار آزمایشاتی انجام شود. روآکوتان تاثیر مستقیمی روی کبد و کلیه دارد. بیمار نباید هیچ مشکلی در کبد و یا کلیه داشته باشد.
روآکوتان با ایجاد تغییر در پروفایلهای چربی خون باعث بالارفتن آن میشود و باید پیش از مصرف از میزان چربی خون فرد آگاه شد.
باید میزان ویتامین A و حساسیت به آن در بدن فرد سنجیده شود.
این دارو تاثیر مستقیمی روی مادر و جنین دارد و به سقط جنین میانجامد. پزشک باید شرایط بیمار را بسنجد و اگر احتمال و یا تصمیم به بارداری دارد نباید آن را مصرف کند. همچنین در دوران شیردهی نیز نباید مصرف شود زیرا ممکن است باعث عقب افتادگی ذهنی نوزاد شود.
مکانی که آکنه در آن به وجود آمده نیز برای تجویز روآکوتان باید در نظر گرفته شود.
شرایط فرد، نوع پوست و حتی شرایط کاری او باید در نظر گرفته شود. آکنه، پوست را نسبت به نور آفتاب حساس میکند؛ بنابراین برای کسی که در معرض نور آفتاب فعالیت میکند باید با احتیاط بیشتری تجویز شود.
وقتی مصرف میکنی
پزشک وظیفه دارد بیمار را از همه عوارض دارو مطلع کند. شما هم اگر درباره آن اطلاعات کافی داشته باشید پزشک را مجبور نمیکنید در موارد غیرضروری روآکوتان برایتان تجویز کند. اگر این دارو برایتان تجویز شده باید بدانید:
کپسولها باید بلافاصله بعد از غذا میل شوند. در صورت فراموش کردن یک وعده، اگر وعده بعد نزدیکتر بود از وعده بعدی آغاز کنید و هیچگاه دو کپسول را با فاصله زمانی کوتاه نخورید.
ابتدای مصرف روآکوتان ممکن است حضور آکنهها روی پوستتان بیشتر شود و این به دلیل واکنش پوست شما به دارو است که برای تعدیل شرایط، چربی بیشتری تولید میکند. بعد از هفته سوم به بعد آکنهها کمتر میشوند.
به خانمها توصیه میشود در طول درمان با روآکوتان از روشهای پیشگیری از بارداری استفاده کنند. اگر احتمالا باردار شدید فورا دارو را قطع کنید و به پزشکتان اطلاع دهید.
پیش از آغاز درمان پزشک از شما آزمایش میگیرد. در طول درمان به صورت منظم باز باید مورد آزمایش قرار بگیرید تا میزان کلسترول، تریگلیسیرید و آنزیمهای کبدی کنترل شوند. اگر آنزیمهای کبدی از 4برابر بیشتر شد دارو باید قطع شود.
هر دارویی دارای یک رشته فوائد و یک رشته عوارض نامطلوب است. روآکوتان نیز از این قاعده مستثنی نیست.
خشکی لب، خشکی دهان، بینی، چشم، خونریزی بینی، درد خفیف مفاصل و ماهیچهها به ویژه زانو، احساس خستگی و سردرد خفیف و افزایش ریزش مو از عوارض زودگذر این دارو هستند و بعد از پایان دوره رفع میشوند اما اگر عوارضی همچون حالت تهوع، استفراغ، سردرد شدید و مزمن، تاری چشم و اختلال در بینایی، احساس افسردگی شدید، اختلال در سیستم عصبی و اختلال در حافظه را مشاهده کردید دارو را قطع کنید و به پزشک خود اطلاع دهید.
بدون مشورت پزشک دارو را قطع نکنید و میزان مصرف را نیز تغییر ندهید.
در طول دوره درمان و یک ماه پس از آن از اهدای خون اجتناب کنید.
و مهمتر از همه مصرف دارو را به هیچ کس توصیه نکنید.
فرهنگ دارویی، داروی فرهنگی
پوستش آنقدر صاف و یکدست بود که زیباییاش را دو چندان کرده بود اما گفت در دوران نوجوانی صورتش مملو از جوش بوده و وقتی راههای درمانش را پرسیدم گفت: «پزشک برایم روآکوتان تجویز کرده بود. وقتی برای تهیه دارو به داروخانه رفتم با تعجب، پزشک داروساز گفت اگر میخواهی این میزان روآکوتان مصرف کنی، مطمئن باش بلایی سر کبدت خواهد آمد. من هم منصرف شدم و جوشها بعد از نوجوانی با مصرف آنتیبیوتیک برطرف شد. برایم عجیب بود که چرا پزشکم هیچ حرفی درباره عوارض این دارو نزده بود!»
دکتر مهرداد خاشیناصری، متخصص پوست و زیبایی در این باره میگوید:« در درمان آکنه سه تا چهار مرحله را مد نظر میگیریم. درمان با روآکوتان را در آخرین مرحله شروع میکنیم. زمانی که هیچ کدام از راههای درمانی جواب ندهد و یا آکنه به درمان مقاوم باشد روآکوتان را تجویز میکنیم اما متاسفانه در سالهای اخیر مصرف روآکوتان شیوع پیدا کرده و این مساله دو دلیل دارد. اول فرهنگ مصرف دارویی مردم و دیگر سهلانگاری برخی پزشکان است.
متاسفانه پزشکان مراحل درمان را توضیح نمیدهند. بیمار مرحله اول داروها را مصرف میکند و اثری نمیبیند و با فرض اینکه پزشک خوبی را انتخاب نکرده نزد متخصص دیگری میرود. پزشک بعدی با تصور اینکه مرحله اول کامل شده مرحله دوم را آغاز میکند و بیمار باز هم چون اثری نمیبیند نزد پزشک دیگری میرود. این بار پزشک مصرف روآکوتان را که مرحله سوم است همان ابتدا آغاز میکند و فرد میپندارد دو پزشک قبلی متبحر نبودند و حال که جواب گرفته تنها این پزشک کارش را بلد است.
متاسفانه برای اینکه این اتفاق نیفتد برخی از متخصصین داخلی و پوست در درمان آکنه در همان مرحله اول روآکوتان را تجویز میکنند تا بیمارشان را از دست ندهند.
در حقیقت خطر کم شدن بیماران باعث میشود مراحل درمانی درست انجام نشود. بنابراین اگر فرهنگ مصرف دارویی مردم تصحیح شود پزشکان هم از این راهحل استفاده نمیکنند و عوارض دارو گریبانگیر مردم نخواهد شد. پیش از این هم اتفاق افتاده و این مساله فقط درباره روآکوتان نیست. سالها پیش که داروی سفیکسیم وارد بازار شد، به صورت زیاد مصرف میشد و پاسخگویی آن بالا بود و کمکم به خط اول درمان تبدیل شد. این قصه هم درباره روآکوتان در حال تکرار شدن است ولی غافل از اینکه عوارضش بسیار جدی است و باید در موارد خاص مصرف شود.
تنها روآکوتان راهش نیست
بسیاری از بیماران خودشان پیشنهاد میدهند برایمان روآکوتان تجویز کنید. دلیلشان هم این است که زود جواب میدهد و یا داروهای دیگر اثر ندارد اما ناراحتیهای پوستی سرماخوردگی نیست که قرص سرماخوردگی برای آن تجویز شود. حتی همان آکنه انواع مختلفی دارد که تنها برای نوع مقاوم به درمان آن از روآکوتان آن هم در مرحله آخر استفاده میشود.
روآکوتان باعث پوستهپوسته شدن و ریزش سطح پوست میشود و اثر آکنهها را از بین میبرد. برای درمان آثار آکنه بهتر است از لیزر استفاده کرد.
همچنین داروهای موضعی دیگر همچون کرم ترتینوئین برای پوستهای خشک و ژل ترتینوئین برای پوستهای چرب اثر بهتری دارد و تحت کنترل است و از آنجا که موضعی مصرف میشود عوارض آن صدها بار کمتر از روآکوتان است.
علاوه بر این بسیاری از آکنهها فقط در دوره نوجوانی و جوانی بروز پیدا میکنند که با درمان در مرحله اول و دوم از بین میروند و نیازی به استفاده از روآکوتان نیست.
در سنین بالاتر به ویژه خانمهای 28 تا 34 ساله باز آکنهها بروز پیدا میکنند که پیشنهاد میشود قبل از شروع درمان با پزشک متخصص زنان مشورت شود و آزمایشهای هورمونی انجام شود. زیرا دلیل بروز بسیاری از جوشها در این سنین اختلالات هورمونی است و ابتدا پزشک زنان و سپس پوست باید مراحل درمان را شروع کنند.
منبع: همشهری تندرستی
آب گوشت ساده: آدم خسیسی هستی...
آب گوشت ساده: آدم خسیسی هستی... خب یه هزار تومن بیشتر بده با مغزشو بخور!
آب گوشت با مغز: معلومه که آدم با سلیقه ای هستی... جون منم آب گوشت با مغز رو خیلی دوست دارم.
چشم: آدمی هستی منطقی، با دوستان خیلی زیاد... الکی گفتم بابا خب چشم دوست داری اینکه تفسیر نداره!
مغز: مغز خالی؟ بابا بی خیال... مطمئنی؟ خیلی چربه ها... واسه سلامتی خودت می گم. چی؟ به من ربطی نداره؟ اصلاً حالا که اینجوریه تفسیر نمی کنم.
پاچه: اینکه دیگه نیازی به گفتن من نداره... آدم پاچه خواری هستی!
زبون: آدم سحرخیزی هستی... چون زبون همیشه زود تموم میشه!
بناگوش: خوب بناگوش رو همه دوست دارن... انتظار تفسیر هم داری؟
گوشت صورت: آدم بلانسبت خنگی هستی... آخه عزیز من گوشت صورت همون بناگوشه!
سنگک خالی: یا دانشجوی خوابگاهی هستی، یا سرباز! چون انگار غذای درست حسابی گیرت نمیاد...!
همه موارد فوق: آدم خیلی پولداری هستی... کوفتت شه!
هیچکدام: آدم خیلی علاف و بیکاری هستی که می ری طباخی فقط در و دیوار رو نگاه می کنی!
اگر مرد زن نگیرد عاقل است ولی اگر زنی شوهر نکند ، «بیخ ریش پدرش مانده» است.
اگر مرد شب ها تا صبح بیرون از منزل بماند، «مهمانی» بوده است ولی اگر زن بعد از غروب آفتاب به منزل بیاد «ددر» رفته بوده.
اگر مرد با خشونت صحبت کند «لحن مردانه» دارد و اگر زن با خشونت حرف بزند «بی ادب » است.
اگر مرد سهل انگار باشد «جوانمرد» است ولی اگر زن بردبار و با گذشت باشد «بی عرضه و شلخته» است.
اگر مرد ساعت ها با کسی در گوشی صحبت کند «کسب اخبار» است و اگر زنی همان قدر حرف بزند «پرگو» است.
اگر مرد در حضور دیگران به زنش محبت کند «مهربان و وفادار» است ولی اگر زن اینکار را انجام دهد «بی حیا» است.
اگر مرد پر خور باشد «خوش اشتها» است ولی اگر زن پر خور باشد «شکمو» است.
اگر مرد چهل سال داشته باشد «جوان» است و اول چلچلیش ولی اگر زنی سی و پنج سال بیشتر داشته باشد «مسن» است
اگر مرد خراّج باشد «دست و دل باز است» و اگر زنی خراّج از آب در بیاید «خانه خراب کن» است.
اگر مرد خسیس باشد «مقتصد و صرفه جو» است و اگر زن بخیل باشد «گدا» است.
اگر مرد موهایش سفید شده باشد «پخته و موقر» است ولی اگر زن موهایش قدری خاکستری باشد «پیرزن» است.
اگر مرد کم حرف باشد «متین و سنگین» است ولی اگر زن کم حرف بزند «از خود راضی و اخمو» است.